Tom Vanderlaken in het Rijksmuseum van Oudheden.
Op donderdag 24 juni 2021 presenteerde schrijver Tom Vanderlaken zijn nieuwste boek ‘De geheime oorsprong’ in de Taffehzaal van het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden. Het boek kan worden gekwalificeerd als historische fictie vol spanning, mysterie, geschiedenis en sfeer. In deze ‘true quest’ bestaan de meeste aanwijzingen echt, waaronder de Taffeh tempel en andere oudheden in het Leidse museum. De queeste over drie continenten grijpt terug naar de Leidse bronnen, roept fascinerende vragen op en werpt een nieuw licht op antieke bronnen. Een aanrader voor de lezers van Dan Brown en Jeroen Windmeijer.
Wanneer de Franse verzamelaar Nicolas Dampierre op een geheimzinnige code stuit die te maken heeft met de verdwenen oertekst van het scheppingsverhaal, gaat hij onverwijld op onderzoek uit. Hij ontmoet de Italiaanse journaliste Gina Chimanti, die een artikel wil schrijven over de illegale handel in oudheden. Het tweetal wordt tegengewerkt door een machtige organisatie die banden blijkt te hebben met de Orde van Malta en het Vaticaan. Ze komen steeds dichter bij de sleutel, maar ze zijn er nog lang niet… In filmisch geschreven scènes voert Tom Vanderlaken de lezer mee langs bestaande locaties en echte documenten, en geeft hij een blik achter de schermen bij organisaties als de CIA. Zo ontvouwt zich in ‘De geheime oorsprong’ een verhaal over onze echte oorsprong en een daadwerkelijk gevaar dat de mensheid bedreigt. ‘De geheime oorsprong’ kan worden besteld via de Boekwinkel van het RMO.
Bekijk de video van 50:24: Boekpresentatie door Tom Vanderlaken in het RMO.
Op donderdag 29 april 2021 werd bekend gemaakt dat Poolse wetenschappers denken een wereldprimeur in handen te hebben met de ontdekking van een mummie met een foetus in de buik. Aanvankelijk werd gedacht aan de stoffelijke resten van een Egyptische priester die leefde rond het begin van onze jaartelling. Nadat röntgenfoto’s van de mummie waren gemaakt, bleek het om de mummie van een vrouw te gaan. Op röntgenfoto’s was ook een kleine voet te zien. Onderzoekers stelden daarna vast dat er zich een foetus in het lichaam van de gemummificeerde vrouw bevindt. De vrouw moet een leeftijd hebben bereikt van ongeveer twintig jaar. Het onderzoeksteam spreekt over een unieke vondst. Voor zo ver bekend is dit de enige mummie ter wereld waarbij een foetus is vastgesteld. De foetus zou tussen de 26 en 30 weken oud zijn geweest op het moment dat de vrouw overleed. Het is nog onduidelijk wat haar precies het leven heeft gekost. Onderzoekers hopen dat alsnog te kunnen achterhalen. De mummie werd in de 19de eeuw naar Polen gehaald en sindsdien tentoongesteld in het Nationaal Museum in Warschau.
Op woensdag 28 april 2021 werd bekend gemaakt dat op de archeologische site Kom el-Choelgan, in het midden van de Egyptische Nijldelta, 110 graven zijn blootgelegd. Daarvan dateren 68 ovale graven uit wat de Boeto-Maädi cultuur wordt genoemd, van circa 3900 tot 3200 v.Chr.. Deze prehistorische cultuur loopt min of meer parallel aan de Opper-Egyptische Naqada I en II cultuur. In sommige graven zijn menselijke resten gevonden van zowel volwassenen als van kinderen. In een graf is zelfs een baby begraven in een groot aardewerken vat. Verder vonden de archeologen in de graven ongedecoreerde aardewerken grafbijgiften. In de directe omgeving van de begraafplaats vond men ook de restanten van ovens voor het vervaardigen van aardewerk vazen, amuletten en sieraden. Vijf andere ovale graven dateren uit de periode tussen 3200 tot 3000 v.Chr.. Dat komt overeen met de Naqada III cultuur in Opper-Egypte.
Het Franstalige wetenschappelijke tijdschrift Fouilles de l’Institut Français du Caire, deel 11 uit 1935 maakt duidelijk dat de Franse archeologen Clément Robichon en Alexandre Varille in de periode tussen 9 december 1934 en 31 maart 1935 Egypt’s ‘Lost Golden City’ hebben opgegraven. In hun wetenschappelijke rapport komen de beide Fransen tot de conclusie dat de nederzetting die zij hebben ontdekt, dateert uit de tijd van Amenhotep III. Dit is gebaseerd op het feit dat zij tichelstenen aantroffen met de cartouche van deze farao uit de 18de dynastie. Ook zijn verscheidene beschilderde vazen in de woonhuizen aangetroffen. Daarnaast constateerden Robichon en Varille dat een deel van de nederzetting uit werkplaatsen bestond. Zij beschrijven dit gebied als volgt: Non loin de là, les ouvriers des ateliers logeaient dans un quartier de masures qui semble limité par des murs ondulés. De gebouwen en gegolfde muren van de nederzetting werden door de archeologen als zeer kwetsbaar beschouwd. Nadat zij hun vondst hadden gefotografeerd en gepubliceerd hebben de Franse archeologen de nederzetting bewust onder zand bedolven. Deze archeologische site is in het najaar van 2020 herontdekt.
De archeologische site is vanaf de weg goed zichtbaar, het ligt namelijk schuin tegenover het loket van het ticketoffice waar toeristen terecht kunnen voor het kopen van entreebewijzen tot de tempels en graven op de Thebaanse westoever. Het nu blootgelegde terrein heeft de oppervlakte die overeenkomt met een voetbalveld.
De belangrijkste vondst tot nu toe is een grote amfoor met daarin de restanten van gekookt vlees. Het draagt een belangrijk opschrift in hiëratisch schrift: Regeringsjaar 37, vlees voor het derde Heb Sed-festival uit het slachthuis van het vee van Cha, bereid door de slager Ioewy. Deze waardevolle informatie geeft ons niet alleen de namen van twee mensen die in deze plaats woonden. Het bevestigt dat de plaats actief werd bewoond in de laatste regeringsjaren van farao Amenhotep III.